Geceler / Nights

CANdan önce sorsalar "gece" deyince ne geliyor ilk aklınıza diye herhalde, karanlık derdim. CANdan sonra "gece", ayrılık demek oldu uzun bir süre ve hala uykusuzluk. Ne çok uyurmuşum eskiden, bana "ne çok uyuyorsun" diyenlere de "uyku benim ilacım onsuz mutsuz oluyorum" derdim, ne komik...

24, 48 hatta 72 saat hiç uyumadan ayakta kalabildiğimi artık biliyorum. Ateşin akşamüzeri çıkmaya başlayıp geceleri tırmandığını ve hasta olan insanın geceleri kötüleştiğini öğrendim.

Yenidoğan yoğunbakım günlerinde önce solunum cihazından bir kurtulsak derdim. Hastaneden bir çıkıp evimize gitsek ve sonra oksijen ihtiyacımız bir bitse... Oksimetrenin ötmediği bir gün hayal ederdim, sokakta yürürken bile kulaklarımda çınlardı sesi. Sonra bir gün kendimi 25 haftalık oğlu hastanede olan bir anne bana benzer şeyler söylemeye başladığında, "bu günler geçecek ama inan isteklerin sonu gelmeyecek" derken buldum.

Güzel olan birşeyleri başarıp, yeni şeyler isteyebilmekmiş,

Başarı diğerlerini geçmek değil kendini aşmakmış,

Beceri hayatta kalırken sevgiyi, mutluluğu ve huzuru koruyabilmekmiş,

Sabır ve tahammül kutsalmış,

Anlayış veya anlaşılmayı beklemek abesle iştigalmiş,

Yaşayan bilirmiş...

If they had asked me about the first thing that comes to my mind when one said "night" before CAN I would probably say, dark. After CAN it has become to mean, separation for a long time and still sleeplessness. I used to sleep so much in the past, to people who said "you sleep so much", I used to say "sleep is my medicine, I am unhappy without it", how ludicrous.

I know now that I can stand without any sleep for 24, 48 and even 72 hours. I have learned that fever starts in the afternoon going up at night and that sick people get worse at night.

During neonatal intensive-care days I used to say, only if we could get passed this respirator. Then only if we could get out of the hospital and go home, and then only if our oxygen need was over... I dreamed of the day the oximeter did not go off beeping, the sound would echo in my ears even on the street. Then one day I found myself saying "these days will pass by but your wish list will never come to an end" to the mother of a 25 weeker preemie at the hospital when she started saying similar things.

The good thing is to succeed in one thing and look forward to something new,

Success is not defeating others but to excel oneself,

Talent is to preserve love, happiness and peace while surviving,

Patience and toleration is sacred,
To expect insight and understanding is futile,

The one who has lived it knows it...