Veli Toplantısı / Parents Meeting

Bugün gecikmeli olarak da olsa dönem sonu gelişimsel değerlendirme görüşmesi için CANımızın anaokuluna veli toplantısına gittik. Sınıf öğretmeni ve kurum psikoloğu CANın bu yılın birinci dönemindeki gelişimine ilişkin gözlemlerini aktaracaklardı.

Tecrübe kazandığım için mi? Yoksa işler iyiye gittiği için mi? Belki her iki durumunda ortak katkısıyla tam emin değilim ama her yıl bu tip görüşmelerde biraz daha rahat oluyorum aslında. Her seferinde giderken kendi kendime "konuşma fazla sen, dinle bak onlar anlatsın" diyorum ama nafile tutamıyotum çenemi. Ama ne yapayım, CAN ile ilgili o kadar çok şey var ki tüm dünyanın bilmesini istediğim, bir de ağlamasam tabi süper olacak...

Eğitimci bakış açısıyla paylaşılanları özetlemek gerekirse;
- güçlenen (öğretmenin elini daha sıkı tutan, ağır kutuları kaldırıp taşıyabilen)
- kaba motor olarak gelişen (geçişlerde zorlansa da devam eden)
- çevresiyle ilgili farkındalığı her geçen gün artan
- bağımsız yemek yiyebilen
- bağımsız hareket edebilen (okul servisine binmek/inmek, merdiven inmek/çıkmak)
- sınıf arkadaşları ile daha uyumlu (arkadaş edinen)
- masa başı sınıf etkinliklerine daha uzun süreli katılan
- sevgi dolu (her sabah derse başlamadan önce öğretmenine sarılan)
- özgüveni yüksek
- mutlu bir çocuk olarak CAN büyüyor gelişiyor ilerliyor...

Özel eğitimin, konuşma terapisinin, yüzmenin, ata binmenin, maruz kaldığı uyaran yüklü tüm durumların CANın gelişimine olumlu etkilerini izlediklerini söylüyor kurum psikoloğu. Öğretmeni ise ekliyor, "benim işimi çok kolaylaştırıyorsunuz" diyor. Bu cümle o kadar anlam yüklü ki, satır aralarında sanki şöyle diyor; evet ben CANın eğitim sorumluluğunu aldım ama bunu tam anlamıyla nasıl başaracağımdan emin değilim derken gördüm ki yanlız değilim...

Evet yanlız değil gerçekten, CANın ekibi diye bir kavram var aslında. Yenidoğan yoğunbakım ünitesindeki günlerde kurulmaya başalayan bu aile CANın gelişimine paralel olarak genişledi. Önce sağlık sonra eğitim odaklı bireyler eklendi bu aileye ve şimdilerde uzayan bir liste var. Bu listeye CANın yakın çevresinde bulunan ve hatta CANa ilişkin tedarik süreçlerine katkı verenleri bile eklemek mümkün. Çünkü zaman zaman ekipten kopmalar olsa da hepimiz CANımızın iyilik halinin devamı için uğraşıyoruz :)


Although with some delay today we went to the parents meeting at CANs preschool for the developmental evaluation meeting. The class teacher and the school psychologist were to share their observations regarding CANs development in the first term.

Is it because I have more experience? Or is it because things are getting better? Maybe with the contribution of both I am not really sure, but in fact I am more relaxed in these type of meetings every other year. Each time I keep telling myself "you should not speak a lot, listen to hear what they have to say", but it is futile I can not keep my mouth shut. I can not help it, there is so much about CAN that I want the whole world to hear, only if I could do it without crying...

If we summarize what's shared from educator point of view:
- getting stronger (holds the teacher's hand a lot stronger, can raise and carry heavy boxes)
- developing in gross motor (continues even if he has trouble in transitions)
- increasing awareness about his surroundings every other day
- can eat independently
- can move independently (getting on/off school bus, going up/down stairs)
- in better harmony with classmates (making friends)
- attending desk activities for longer periods
- full of love (hugs his teacher every morning before class)
- has high self esteem
- as a happy kid CAN is growing up developing improving... 

The school psychologist says that they observe the positive impact of special education, speech therapy, swimming, riding and all stimulus concentrated occasions he is exposed to on CANs development. His teacher adds, "you ease my job very much". This sentence seems to have loads of meaning between the lines, it says something like; while saying, yes I am responsible for the education of CAN but am not sure how I will succeed about it, I have seen that I am not alone...

Yes she is not alone, in fact there is a phenomenon as CANs team. This family has started to form in the NICU days and has widened along with CANs development. Initially health then education focused members have joined this family and there is a growing list nowadays. It is possible to add all people who happen to be in close surroundings of CAN and even the ones who contribute to CAN related purchases to this list. Although there may be drop outs from the team at times we all work for continued well being of CAN :)