Veli Toplantısı / Parents Meeting

Bugün gecikmeli olarak da olsa dönem sonu gelişimsel değerlendirme görüşmesi için CANımızın anaokuluna veli toplantısına gittik. Sınıf öğretmeni ve kurum psikoloğu CANın bu yılın birinci dönemindeki gelişimine ilişkin gözlemlerini aktaracaklardı.

Tecrübe kazandığım için mi? Yoksa işler iyiye gittiği için mi? Belki her iki durumunda ortak katkısıyla tam emin değilim ama her yıl bu tip görüşmelerde biraz daha rahat oluyorum aslında. Her seferinde giderken kendi kendime "konuşma fazla sen, dinle bak onlar anlatsın" diyorum ama nafile tutamıyotum çenemi. Ama ne yapayım, CAN ile ilgili o kadar çok şey var ki tüm dünyanın bilmesini istediğim, bir de ağlamasam tabi süper olacak...

Eğitimci bakış açısıyla paylaşılanları özetlemek gerekirse;
- güçlenen (öğretmenin elini daha sıkı tutan, ağır kutuları kaldırıp taşıyabilen)
- kaba motor olarak gelişen (geçişlerde zorlansa da devam eden)
- çevresiyle ilgili farkındalığı her geçen gün artan
- bağımsız yemek yiyebilen
- bağımsız hareket edebilen (okul servisine binmek/inmek, merdiven inmek/çıkmak)
- sınıf arkadaşları ile daha uyumlu (arkadaş edinen)
- masa başı sınıf etkinliklerine daha uzun süreli katılan
- sevgi dolu (her sabah derse başlamadan önce öğretmenine sarılan)
- özgüveni yüksek
- mutlu bir çocuk olarak CAN büyüyor gelişiyor ilerliyor...

Özel eğitimin, konuşma terapisinin, yüzmenin, ata binmenin, maruz kaldığı uyaran yüklü tüm durumların CANın gelişimine olumlu etkilerini izlediklerini söylüyor kurum psikoloğu. Öğretmeni ise ekliyor, "benim işimi çok kolaylaştırıyorsunuz" diyor. Bu cümle o kadar anlam yüklü ki, satır aralarında sanki şöyle diyor; evet ben CANın eğitim sorumluluğunu aldım ama bunu tam anlamıyla nasıl başaracağımdan emin değilim derken gördüm ki yanlız değilim...

Evet yanlız değil gerçekten, CANın ekibi diye bir kavram var aslında. Yenidoğan yoğunbakım ünitesindeki günlerde kurulmaya başalayan bu aile CANın gelişimine paralel olarak genişledi. Önce sağlık sonra eğitim odaklı bireyler eklendi bu aileye ve şimdilerde uzayan bir liste var. Bu listeye CANın yakın çevresinde bulunan ve hatta CANa ilişkin tedarik süreçlerine katkı verenleri bile eklemek mümkün. Çünkü zaman zaman ekipten kopmalar olsa da hepimiz CANımızın iyilik halinin devamı için uğraşıyoruz :)


Although with some delay today we went to the parents meeting at CANs preschool for the developmental evaluation meeting. The class teacher and the school psychologist were to share their observations regarding CANs development in the first term.

Is it because I have more experience? Or is it because things are getting better? Maybe with the contribution of both I am not really sure, but in fact I am more relaxed in these type of meetings every other year. Each time I keep telling myself "you should not speak a lot, listen to hear what they have to say", but it is futile I can not keep my mouth shut. I can not help it, there is so much about CAN that I want the whole world to hear, only if I could do it without crying...

If we summarize what's shared from educator point of view:
- getting stronger (holds the teacher's hand a lot stronger, can raise and carry heavy boxes)
- developing in gross motor (continues even if he has trouble in transitions)
- increasing awareness about his surroundings every other day
- can eat independently
- can move independently (getting on/off school bus, going up/down stairs)
- in better harmony with classmates (making friends)
- attending desk activities for longer periods
- full of love (hugs his teacher every morning before class)
- has high self esteem
- as a happy kid CAN is growing up developing improving... 

The school psychologist says that they observe the positive impact of special education, speech therapy, swimming, riding and all stimulus concentrated occasions he is exposed to on CANs development. His teacher adds, "you ease my job very much". This sentence seems to have loads of meaning between the lines, it says something like; while saying, yes I am responsible for the education of CAN but am not sure how I will succeed about it, I have seen that I am not alone...

Yes she is not alone, in fact there is a phenomenon as CANs team. This family has started to form in the NICU days and has widened along with CANs development. Initially health then education focused members have joined this family and there is a growing list nowadays. It is possible to add all people who happen to be in close surroundings of CAN and even the ones who contribute to CAN related purchases to this list. Although there may be drop outs from the team at times we all work for continued well being of CAN :)

01.01.2013

Başladık bakalım :)

Dün gece CANa yeni yılı anlatmaya çalıştım, epey zorlandım. Önce "yıl" neydi ki? Sonra ne olmuştu ona? Takvimdeki yapraklar mı bitmişti? Mevsimler mi gelip geçmişti? Adına 2012 dediğimiz günler mi tükenmişti? Neyse yeni bir yıl yeni bir deftere başlamak gibi dedim CANa, hani sayfaları dolunca biri bitiyor yenisine başlıyorduk ya onun gibi...
 
Bu yıl şansı çoook açık oğlumun! Bugüne kadar her yılbaşı en az bir milli piyango bileti çekti CAN. En hijyen delisi olduğum dönemde bile bu olaya göz yumdum :) Ve bugüne kadar hiçbir ikramiye çıkmadı CANın biletlerine. Ben bu durumu biletle CAN arasında bir bağ kurulamamasına bağlayıp bu sene bileti aldığımızda CANın montunun cebine koydum ve çekiliş bitene kadar çıkarmadım. Sonuçta bu yıl son iki rakamı tutturdu CANım, şeytanın bacağını kırdı yani. Şimdi bu çılgın tutarı harcasak mı yeni bilet mi alsak onu düşünüyoruz :)

Her yıl olduğu gibi sağlık, mutluluk, huzur diliyorum ve yeni yılın bol para, çok çok şans getirmesini tüm kalbimle istiyorum. 

2013 özelinde de birkaç dileğim var tabi ki:
 
1. CAN ile kaşılıklı bir hamburger yemek
2. CAN ile birlikte bir okul günü üzerine sohbet etmek
3. CANın ilköğretim sürecine sorunsuz adım atmasını sağlamak
4. CANla beraber yardımcı bir enstrümana ihtiyaç duymadan yüzmek
5. CANın bağımsız ata bindiğini görmek
6. CANın her geçen gün yeni başardıklarını izlemeye devam etmek

CANsal isteklerimin dışında mı, evet bir isteğim var! Ailemizin pozitif unsuru, babamız ve eşim için yeni işinde başarı diliyorum, herşey gönlünce olsun bir tanem :)


So we have started :)

Last night I have tried to explain new year to CAN, I have struggled quite lot. What was a "year" to start with? Then what happened to it? Was it the pages of the calender that finished? Was it the seasons that passed by? Was it the days that we called 2012 running out? Anyways, I said a new year is like a new notebook I told CAN, we start a new one when the old one's pages are full and it is finished...

This year my son is soooo very lucky! Every new year CAN has drown at least one lottery ticket. I have let this happen even during the period I was worried sick about hygiene :) And until today CAN's tickets did not receive any bonus what so ever. I have decided this was due to some kind of an unestablished bond between the ticket and CAN, thus I have put the ticket in CAN's jacket pocket and did not take it out until the lottery was over. As a result CAN's ticket has a match with the last two numbers, that should be a sign of luck. Now we are trying to decide if we should spend the unthinkable amount or buy a new ticket with the sum :)

As every year I wish health, happiness, peace and hope with my whole heart that the new year brings a lot of money, lots lots of luck.

I have a number of wishes specifically for 2013 as well:

1. To eat a hamburger with CAN accompanying me
2. To chat together with CAN about a school day
3. To enable CAN to step into primary school period without any problems
4. To swim with CAN freely without the need of any instruments
5. To watch CAN riding a horse on his own
6. To continue watching CAN accomplishing something new every other day

Other then my CANly wishes, yes I have one! I wish success in his new job to our positive family member, our dad and my husband, I hope all your hopes do come true my love :)