Bu ara yine ağlamak istiyorum, sürekli burnum karıncalanıyor... Üzülüyorum, seviniyorum, kızıyorum ama duygu varsa işin içinde benim gözümden yaşlar süzülüyor. Bugün Pazar, görece sakin bir gün, hava çok güzel dışarda, evi gönlümce havalandırdım, oğluşumla D vitamini ihtiyacını fazlasıyla karşıladık güneşin ılık dokunuşuyla, baharı seviyorum, derken bile gözlerim doluyor.
Yine sinizoidal dalışlardan birinde miyim yoksa bahar nezlesi mi bu benimki? Kendimi iyi hissetmek istiyorum, hayatın ve CANımın tadını çıkarmak istiyorum, kuvvetli olmak ve başarmak istiyorum, kıkır kıkır hatta kahkahalarla gülmek istiyorum, keyifle huzurla paylaşmak; ama hep birşeyler kursağımda kalıyor sanki, hep bi burukluk... Bu bahar diyorum, bu yaz diyorum, bu sene herşey farklı olacak ama sonra bir hüzün kaplıyor içimi...
Yok yok yapmayacağım, kendimi bırakmayacağım, artık mutlu olacağım, oğlumla, kocamla, ailemle, arkadaşlarımla sevgi ve refah içinde sağlıkla yaşayacağım :)
These days I want to cry again, my nose quivers constantly... I am sad, happy, angry all the same, if feelings are in the way my eyes are filled with tears. Today is Sunday, it is comparatively a calm day, the weather is beautiful outside, I have ventilated the house as I please, we have gotten all the vitamin D we need with my son with the warm touch of the sun, I love spring, and my eyes are wet again saying so.
Am I in one of those sinusoidal dives again or do I have the hay fever? I want to feel good, I want to enjoy life and my CAN, I want to be strong and succeed, I want to giggle and even roar with laughter, want to share with delight and peace; but somethings seems to get stuck in my throat, always an acerbity... I say that this spring, this summer, this year everything is going to be different, but then I feel blue again...
No no no, I won't do it, I will not let go, I will be happy here after, and live in love and prosperity with my son, my husband, my family, my friends :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumunuz en kısa zamanda yayınlanacaktır.