Yazmak / To write

Yazmayı seviyorum,
Yazınca rahatlıyorum,
Yazarken uzaklaşıyorum,
Yazdığımda aşmış oluyorum...

Düşüncelerin aklımda dolaşıp durması yoruyor beni. Bazen unuturum kaygısı, bazen çözümsüzlüğün stresi beni benden alıyor. Ama oturup yazmak da her zaman mümkün olmuyor, önce çözümlemek gerekiyor sanki. Sonunda yazmayı başardığımda bir nefes alabiliyorum adeta.

CANdan önce birçok sorunla kendi içimde başa çıkabilmiş olan ben, CANdan sonra blog yazmaya başlayan ben. Genç kızlık yıllarımda günlük tutmuştum en son, ergenlikle başa çıkma çabalarımın bir yansıması olsa gerek. Ve şimdi yazmak; su gibi ferahlatıyor, ağlamak gibi rahatlatıyor, bir de belki de en temelde paylaşarak birilerine umut olmak içimi aydınlatıyor, son olarak da bir gün CANın bu yazdıklarımı okuma olasılığı ve onunla yaşadıklarımızı paylaştığımız insanlarla tanışma ihtimali beni heyecanlandırıyor.

CAN rakamlardan sonra harfleri öğrenmeye başladı. Isınmak için ilk harfimizi yazıyoruz "A". Bu aralar okuduğumuz her kitapta "A" harfini gösteriyoruz, yazdığı her "A" için "A"lı bir kelime söylüyoruz. Birgün CANcığımın da okuyup yazacağını düşünmek burnumu karıncalandırıyor, gözlerim doluveriyor...

Çok güzel fikirlerim var yazmaya geçiş için tablet üzerinde bir uygulamaya dair. CAN ve Cino birlikte neler yapacaklar bakalım!


I love writing,
I unwind when I write,
I detach when I am writing,
I am over it when I have written...

Thoughts running around in my mind wear me down. I am so exhausted either with the fear to forget or the stress of deadlock. But it is not always possible to sit down and write either, it is as though you have to resolve it first. When I finally manage to write, then I am able to take a breath finally.

It is me who has managed to handle a number of problems by myself before CAN, it is me who has started a blog after CAN. I kept a diary when I was a teenager, that should have been an attempt to overcome adolescence. And now writing eases like water, relives like crying, another thing maybe that is very basic is that it brightens me inside to be a source of hope for some by sharing, finally I get excited over the possibility of CAN reading these lines one day and meeting the people we shared the things we have lived through with.

CAN started learning the letters after numbers. We are warming up with the letter "A". We point the letter "A" in each book we read these days, we say an "A" letter word for each "A" letter he writes. Thinking that my CAN will read and write one day prickles my nose, bringing tears to my eyes...

I have very beautiful ideas for an application on tablets for the transition to writing. Let's see what CAN and Cino do together!