İnsanın hayatında her döneme damga vuran birşeyler oluyor. O dönem farketmeseniz bile bir zaman sonra geriye dönüp baktığınızda hayatınızın o dönemini tanımlayan, bir kelime veya cümle ile özetlenebilen bir başlık atılabiliyor. Bu bazen büyük bir sevincin, bazen de sonsuz bir üzüntünün tanımı olabiliyor. Hayatın akıp giderken bıraktığı izler...
Şu haftalarda CAN kendini sözel olarak ifade etmek konusunda inanılmaz yol aldı ve büyük bir çaba ile hızla ilerlemeye devam ediyor. Kelimeleri ekleriyle ve cümleleri tamlamalarıyla ve hatta abartılı ifadeleriyle kendine bir yatak bulmuş çığıl çığıl akan bir su gibi...
Tıpkı sabah kahvesinin güne başlarken ki zindelik etkisi gibi CAN da enerjisini sözel olarak paylaştığında beni ayıltan, dirilten bir etkiye sahip sanki. Her yeni ifadesi onun sesinde yeni bir anlam kazanıyor, eşsizleşiyor ve kaydetmeye fırsat bulamadan akıp giden anılar sanki hayatın normalleşmesi adına ayrı bir adımı temsil ediyor.
There are certain things that mark every period in a person's life. Even if you do not realize at the time, when you look back after a period, there is a word or sentence that can mark that phase in life with a headline. This may be the definition of a great happiness or an endless sorrow. The footprints of life while it goes by...
In these weeks CAN has progressed tremendously at verbally impressing himself and with a great effort he is improving rapidly. His words with the tags and sentences with phrases and even hype expressions are like a water flowing in a newly forming channel with all the glory...
Just like the liveliness effect of the morning coffee while starting a new day, CAN has a similar wakening, sobering touch when he shares his energy verbally. Every new expression from his voice has a spectacular meaning, becoming so unique, and the memories that flow by without being able to take note seem to resemble a new step in the sense of the normalization of life.
